Zeebaars is een super populaire vis in heel Europa. Vooral in landen als Spanje en Griekenland zie je het dagverse visje dagelijks pronken in de verse vis-vitrines bij de vele (vis)restaurants. Ook in Nederland kom je zeebaars steeds vaker op de menukaart tegen.
Waar komt de populaire zeebaars oorspronkelijk vandaan? En is die prachtige, vers uitgestalde zeebaars afkomstig van wildvang of kweek?
Als inkoper bent u op zoek naar verse zeebaars van topkwaliteit; net als wij, wilt ook u alleen het beste voor uw klanten. In dit artikel vertellen wij alles over waar onze zeebaars vandaan komt, wat de eigenschappen van deze bijzondere vis zijn en over de verschillende vangst- en kweekmethodes van de zeebaars.
De zeebaars (Dicentrarchus labrax) is een straalvinnige vis die behoort tot de orde van de baarsachtigen. Het dier komt voor in de Atlantische Oceaan, de Zwarte Zee, de Middellandse Zee, en in de zuidelijke Noordzee, waar het zowel in open zee als in kustgebieden zwemt, én in zoet- en zoutwater. De zeebaars is te herkennen aan de twee kenmerkende, stekelige rugvinnen en de aarsvin onderop. Verder heeft de zeebaars een gestroomlijnd lichaam, is de vis zilvergrijs van kleur met een wat donkerdere baan over de rug en een witte buik.
In Nederland is de populaire restaurantvis die als zeebaars wordt verkocht en geconsumeerd uitsluitend de Europese zeebaars. Europese zeebaars is een traag groeiende vissoort die er meerdere jaren over doet om te volgroeien. Een volwassen Europese zeebaars weegt gemiddeld vijf kilo.
De veelzijdige zeebaars in de keuken
De zeebaars is een carnivoor. Het dieet van de vis bestaat voornamelijk uit inktvisjes, garnalen, krabben en andere (kleinere) vissoorten, zoals makreel. Dit is een van de redenen dat de zeebaars zo’n unieke, zoetige smaak heeft, die weinig extra’s nodig heeft.
Zeebaars is een heel toegankelijke witvis: niet te vissig en mild van smaak. De vis is niet vet en heeft een stevige structuur, maar het visvlees is toch fijn en smeuïg. Bij de zeebaarsfilets wordt het vel er vaak aangelaten zodat de vis niet uit elkaar valt tijdens het bakken.
Qua bereiding is de zeebaars een makkelijke vis. Als hele zeebaars is de vis uitermate geschikt voor in de oven. Een zeebaars heeft weinig graten dus de vis is makkelijk van de graat te eten wanneer je deze in zijn geheel bereid. Ook blijft de smaak van de zeebaars het beste wanneer je hem in zijn geheel bereid, eventueel in een dikke zoutkorst.
Zeebaarsfilets zijn echter ook gemakkelijk klaar te maken. De filets worden meestal licht gekruid en op de huid gebakken in de pan. De vis heeft weinig extra kruiden of ingrediënten nodig voor een optimale smaakbeleving. Een beetje olijfolie, peper en/of zout en wat citroen, en er staat in een handomdraai een overheerlijke maaltijd op tafel!
De zeebaars is nergens zo populair als in Spanje en Griekenland. Hier wordt de vis bij voorkeur in zijn geheel bereid, voorzien van de populaire mediterrane ingrediënten olijfolie, Italiaanse kruiden en verse groenten; ingrediënten waarbij de smaak van de zeebaars het beste tot zijn recht komt. De zeebaars is ook heel geschikt voor op de barbecue, waarbij de huid van de vis lekker knapperig wordt.
De zeebaars is een van de sterkste vissen in Europa. Dit maakt de zeebaars een populaire sportvis; recreatieve hengelaars mogen er maar wat graag een potje mee stoeien. Ook in Nederland is de zeebaars een zeer populaire sportvis. Vooral in de zomermaanden wordt er enthousiast gevist op zeebaars, onder andere in de haven van Rotterdam, langs de kustlijnen van Zeeland en Zuid-Holland, maar ook in IJmuiden, dichtbij Amsterdam. Er mag niet zomaar op los gevist worden: van begin maart t/m eind november mogen per persoon maximaal twee zeebaarzen van minimaal 42 centimeter worden meegenomen voor consumptie.
In de zomermaanden trekken de wilde zeebaarzen vanwege de aangename temperatuur naar de kust en zwemmen ze in ondiepe wateren, meestal boven rotsachtige bodems en scheepswrakken. In de winter trekken ze weer terug en vindt de wildvangst vooral op open zee plaats, en dan met name op stormachtige dagen. Zeebaarzen zijn namelijk slimme vissen: bij helder weer kunnen ze op zee goed de vissersboten herkennen en blijven ze hier ver vandaan. Bij mooi weer wordt er dus ook aanzienlijk minder zeebaars gevangen.
Hoewel de zeebaars een zeer gewilde sportvis is, wordt de vis niet beschouwd als bedreigd omdat de zeebaars nog altijd wijdverspreid aanwezig is. Wel is de zeebaars in de afgelopen jaren een steeds belangrijkere vissoort geworden voor de Nederlandse visserijsector. Mede om deze reden worden zeebaarzen sinds 1990 op grote schaal gekweekt.
De Europese zeebaars die we in Nederland bij de visboer kopen of in een restaurant op ons bord krijgen is over het algemeen altijd gekweekt. Slechts iets meer dan 5% van de zeebaars wordt wild gevangen. De meeste gekweekte zeebaars komt uit Griekenland. Daar worden de vissen op een duurzame manier gekweekt in grote kooien op zee. Ook Turkije, Kroatië en Spanje kweken zeebaarzen op deze wijze.
Zeebaars wordt over het algemeen ‘geoogst’ bij een gewicht van 300 tot 500 gram. Het kweekproces voor één zeebaars duurt 1,5 tot 2 jaar. De zeebaars wordt gevoed met wilde vissoorten. Het voer dat niet wordt opgegeten, spoelt uit de open kooien en zorgt voor voedselverrijking van het omliggende water. Deze duurzame oplossing zorgt ervoor dat de wilde visbestanden niet vervuild raken.
Of een zeebaars gekweekt of wild gevangen is, kun je niet proeven. Wel zijn wilde zeebaarzen vaak een stuk groter dan het gemiddelde kweekformaat. Ook de schubben van een wilde zeebaars zijn groter en grover. Omdat het aanbod wilde zeebaarzen voor de handel heel schaars is, is de wilde zeebaars in vergelijking tot de gekweekte zeebaars een exclusieve, dure vis.
Er zijn heel wat verschillende methodes om op wilde zeebaars te vissen. Zoals al eerder even kort genoemd, laten zeebaarzen zich niet makkelijk vangen. Dit is heel opmerkelijk en komt bij andere vissoorten zelden voor. In de Nederlandse visserij is om deze reden de handlijnmethode nog steeds een zeer populaire vangstmethode. Hiervoor zijn geen gigantische kotters nodig en het is daarbij de duurzaamste vismethode, MSC-gecertificeerd.
Verder wordt er voor de vangst op zeebaars gebruikgemaakt van pelagische sleepnetten. Deze techniek wordt ook wel midwater trawling genoemd. Bij deze vistechniek wordt de bodemhabitat niet beschadigd en is er weinig weerstand voor de boot, waardoor deze een stuk minder brandstof verbruikt. Het nadeel van pelagische sleepnetten is dat er sprake is van bijvangst.
In de Europese Unie wordt de vangst van zeebaars gereguleerd door het opleggen van een minimale aanlandingsmaat. Dit houdt in dat zeebaarzen kleiner dan 42 centimeter teruggegooid moeten worden. Zo krijgen de zeebaarzen genoeg tijd om te volgroeien, te paaien en zich dus voort te planten, zodat het algehele zeebaarsbestand niet in gevaar komt.
Andere maatregelen die genomen worden zijn de regels voor een minimum maaswijdte van de netten, om zoveel mogelijk bijvangst te voorkomen. Het gebruik van sleepnetten tijdens het paaiseizoen zijn helemaal verboden.
Door bovenstaande maatregelen en het hoge percentage van kweekzeebaarzen, kunnen we op een duurzame manier toch blijven voldoen aan de toenemende vraag naar de populaire zeebaars.
Bent u op zoek naar wilde of gekweekte zeebaars van goede kwaliteit? Dan bent u aan het juiste adres. Mooijer-Volendam stelt als groothandel hoge eisen aan haar kwaliteit, zo ook met al onze verse visproducten. Onze vaste visleveranciers leveren meerdere keren per week verse zeebaars van AAA-productkwaliteit bij onze klanten. Onze klanten kunnen vertrouwen op deze kwaliteit; iets wat klanten ook van ons verlangen.
Hierom weten steeds meer klanten ons te vinden als horecagroothandel of als groothandel voor viswinkels, toko’s, speciaalzaken en grote retailers.
Benieuwd naar ons volledige zeebaarsassortiment?